Asset Publisher Asset Publisher

ODNOWIENIA CZYLI JAK POWSTAJE NOWY LAS

Wiosna to szczególny czas, kiedy cała przyroda budzi się do życia. Dla leśników to okres wzmożonej i bardzo odpowiedzialnej pracy ze względu na odnowienia czyli sadzenie młodego pokolenia lasu.

Co roku w Nadleśnictwie Suwałki odnawia się około 100 hektarów lasu. Do tego celu wykorzystuje się około 650 tysięcy sadzonek m.in. takich gatunków jak: sosna, świerk, dąb, brzoza, grab, wiąz, olsza, lipa, modrzew. Sadzonki pochodzą z Gospodarstwa Szkółkarskiego Nadleśnictwa Suwałki, gdzie są hodowane z nasion najwyższej jakości.  Dzięki pracy leśników w lasach stale rośnie udział gatunków liściastych, a skład gatunkowy odnawianych powierzchni zawsze jest dostosowany do panujących w danym miejscu warunków siedliskowych.

Fot. 1. Młode siewki w szkółce leśnej, fot. W. Rodak                                                           Fot. 2. Sadzonki olszy czarnej, fot. W. Rodak

Fot. 3. Sadzenie lasu, fot. R. Łapiński

Nie wszystkie odnowienia i zalesienia polegają na sadzeniu drzewek wyprodukowanych na szkółce leśnej. Leśnicy wykorzystują także odnowienia naturalne. Powstanie takiego odnowienia wymaga dużej wiedzy o tym kiedy i jakie gatunki drzew wydają nasiona oraz jakie warunki potrzebują nasiona do wzrostu.


Fot. 4. Odnowienie naturalne, fot. W. Rodak 

Niestety, taki sposób odnowienia napotyka też pewne trudności. Młody las pochodzący z odnowienia naturalnego rośnie wolniej. Las z sadzenia rośnie szybciej co w praktyce oznacza, że lepiej radzi sobie z konkurencją chwastów i siewek innych gatunków drzew i z chorobami. 


Kolejnym etapem jest zabezpieczanie nowo zasadzonych drzew przed zwierzętami. Aby uchronić młody las przed zwierzyną leśnicy opracowali skuteczne metody ochrony drzewek. Jedną z najpowszechniej stosowanych metod jest grodzenie upraw i młodników. Zastosowanie grodzenia jest najefektywniejszą metodą, ponieważ grodzi się całą powierzchnie i nie ma potrzeby zabezpieczania każdego drzewka.


Fot. 5. Ogrodzona uprawa, fot. M. Kołodyńska

Kolejną równie skuteczną metodą jest smarowanie drzewek specjalnymi substancjami zniechęcającymi jeleniowate do zainteresowania się drzewkiem. Po posmarowaniu pędu głównego takim repelentem zwierzyna orientuje się, że drzewka nie są już tak smakowite i ich nie uszkadza. Takie substancje mają gorzki smak i są zupełnie bezpieczne dla zwierząt.


Fot. 6. Sadzonki zabezpieczone repelentem, fot. K. Suchocka

Odnowienia i zalesienia to najważniejszy czas w nadleśnictwie, od którego zależy przyszłość lasów jako dobra ogólnonarodowego. Leśnicy dokładają wszelkich starań, aby przyszłe pokolenia mogły się cieszyć z możliwości przebywania, odpoczywania w pięknych zróżnicowanych pod względem gatunkowym drzewostanach.