Podobnie jak dzisiejsze plany opisywały one stan lasu, określały zadania do wykonania i zasady gospodarowania lasem.
Po II wojnie światowej na terenie obecnego Nadleśnictwa Suwałki istniały trzy nadleśnictwa: Suwałki, Wigry i Puńsk. Poczynając od 1946 roku plany urządzeniowe lasu sporządzane były systematycznie (co 10 lat). Okres powojenny to lata spokojnej pracy leśników ukierunkowanej na wzmocnienie odporności lasów, ich ochronę przed szkodnikami oraz przebudowę jednogatunkowych, podatnych na szkody drzewostanów, na lasy wielogatunkowe.
W 1973 roku w wyniku połączenia nadleśnictw: Puńsk, Suwałki i Wigry powstało „duże" Nadleśnictwo Suwałki o powierzchni 18,7 tys. ha, a każde z dotychczasowych nadleśnictw stało się obrębem leśnym. W owym czasie do nadleśnictwa należało też gospodarowanie większością lasów położonych wokół jeziora Wigry – najcenniejszego obiektu hydrologicznego w tym regionie.
W ideę ochrony jeziora Wigry zapoczątkowaną w roku 1921 przez prof. Kulwiecia włączyły się od początku Lasy Państwowe zmieniając sposób traktowania lasów leżących nad Wigrami na rezerwatowy już w 1932 roku. W latach późniejszych, z aktywnym udziałem Lasów Państwowych tereny nad Wigrami obejmowano kolejnymi formami ochrony przyrody, aż do utworzenia w roku 1986 Nadleśnictwa Wigierski Park, przekształconego od 1.01.1989 roku w Wigierski Park Narodowy. Do WPN przekazano z Nadleśnictwa Suwałki większą część obrębu Wigry i część obrębu Suwałki.
Obecnie całkowita powierzchnia Nadleśnictwa Suwałki wynosi 14 282 ha i składa się z dwóch obrębów leśnych: Suwałki i Puńsk. Od 1 lipca 2009 roku siedziba Nadleśnictwa Suwałki mieści się przy ul. Wojska Polskiego 1.