Rezerwat „Cmentarzysko Jaćwingów"
Rok utworzenia: 1959
Powierzchnia: 3,39 ha
Leśnictwo: Białorogi

Rezerwat przyrody jest rezerwatem leśnym, utworzonym dla zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych boru świeżego  oraz cmentarzyska kurhanowego datowanego na okres II-V w.n.e. W pierwszych wiekach ery nowożytnej obszar dzisiejszej Suwalszczyzny zamieszkiwała ludność kultury zachodnio-bałtyjskiej utożsamianej z ludem Jaćwingów. Jedynym, dobrze zachowanym śladem pobytu Jaćwingów na omawianym terenie są cmentarzyska kurhanowe. Najbardziej charakterystyczną formą grobu jest kurhan o zmiennej średnicy 6-21 m, zbudowany z kilku warstw kamieni. Na cmentarzysku występują zarówno groby ciałopalne, jak i szkieletowe.

Rezerwat położony jest w uroczysku leśnym Białorogi, na wyniesieniu na wysokości 183,5m n.p.m. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest świerk z domieszką sosny i dębu. Pod okapem występuje podrost świerka i dębu. Występuje tu wiele gatunków roślin chronionych, jak przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis), lilia złotogłów (Lilium martagon), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezerum), konwalia majowa (Convalaria majalis) oraz kruszyna pospolita (Frangula alnus).

Rezerwat „Głazowisko Łopuchowskie"
Rok utworzenia: 1988
Powierzchnia: 15,92 ha (w tym 7,29 ha na gruntach LP  i 8,63 ha na gruntach prywatnych).
Leśnictwo: Hańcza

Rezerwat przyrody stanowi unikalny krajobraz wyniesień czołowo-morenowych zlodowacenia bałtyckiego. Swoim zasięgiem obejmuje fragmenty dwóch wałów moren bocznych występujących między jeziorem Hańcza a zagłębieniem rzeki Szeszupy. Ze względu na swoją budowę geologiczną, ukształtowanie oraz rzeźbę, stanowi przykład unikalnych zarówno w Polsce, jaki i  w północno-wschodniej i środkowej Europie form polodowcowych.

Część rezerwatu pozostająca własnością prywatną użytkowana jest jako pastwisko, natomiast na części rezerwatu będącej w zarządzie Lasów Państwowych  dominują drzewostany rosnące na gruntach porolnych. Występuje tu siedlisko lasu mieszanego świeżego (LMśw) a niewielką część zajmuje ols (Ol). Gatunkami panującymi są: świerk, sosna, dąb, brzoza i olsza. Z roślin chronionych na terenie rezerwatu występują sporadycznie wawrzynek wilczełyko (Daphne mezerum), lilia złotogłów (Lilium martagon), sasanka otwarta (Pusatilla patens), storczyk plamisty ((Orchis maculata), konwalia majowa (Convalaria majalis), kalina koralowa (Viburnum opulus) oraz kruszyna pospolita (Frangula alnus).

Rezerwat „Ostoja Bobrów Marycha"
Rok utworzenia: 1960
Powierzchnia: 56,13 ha
Leśnictwo: Krasnopol

Pierwotnie rezerwat został powołany zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 1 lutego 1960 r. na powierzchni 208,51 ha. Na podstawie Zarządzenia nr 20/09 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku z dnia 13.08.2009 r. znacznej zmianie uległ przebieg granic rezerwatu (ograniczając jego zasięg do doliny rzeki Czarnej, gdzie bytują bobry), a jego powierzchnia wynosi obecnie 56,13 ha.
Rezerwat utworzono w celu ochrony rodzimej populacji bobrów. Przez środek rezerwatu przepływa rzeka Czarna.
Siedliskami zajmującymi największy areał są: ols jesionowy (OlJ), las mieszany bagienny (LMb) i ols (Ol), a dość dużą powierzchnię zajmują też las mieszany świeży (LMśw), las wilgotny (Lw) i las mieszany wilgotny (LMw). Gatunkami panującymi w drzewostanach są: olsza, świerk, sosna i brzoza a sporadycznie występuje jesion, lipa, dąb, wiąz i osika. Z roślin chronionych na terenie rezerwatu występują sporadycznie wawrzynek wilczełyko (Daphne mezerum), orlik pospolity (Aquilegia vulgaris), bluszcz pospolity (Hedera helix), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum).