Gdzie bobry zimują?

Zima to okres odpoczynku dla przyrody. W zimowy sen zapadają nie tylko przedstawiciele królestwa roślin ale również niektóre zwierzęta takie jak niedźwiedzie, borsuki, jeże  czy nietoperze. Do grupy zwierząt, które doskonale przystosowały się do przetrwania trudnych warunków zimowych bez wątpienia należy bóbr, największy gryzoń w Europie. Bóbr miesiące zimowe spędza wewnątrz żeremi – budowli wykonanej przez niego z gałęzi i mułu.  Gdy temperatura spada poniżej 0⁰C bóbr większą część doby przesypia redukując swoją aktywność do niezbędnego minimum. Pomagają mu w tym zapasy żywności zgromadzone w pobliskich spiżarniach w postaci gałązek, liści i kory.

Bóbr prowadząc ziemnowodny tryb życia, doskonale przystosował się do bytowania w obu tych siedliskach. Krótkie i masywnie umięśnione kończyny tylne służą do lokomocji zarówno na lądzie jak i w wodzie. Błona pławna łącząca palce stóp, spłaszczony, porośnięty łuską ogon oraz gęste, nieprzepuszczające wody futro umożliwiają bobrom spędzanie w wodzie dużej ilości czasu czyniąc ich również świetnymi pływakami.

Bóbr przez wiele lat był gatunkiem łownym. Polowano na niego głównie dla mięsa i skór. Jego futro należało bowiem do jednego z najcenniejszych. W wyniku silnej presji na ten gatunek, populacja bobra spadła tak znacznie, że został on uznany za gatunek ginący. Pierwsze pojedyncze osobniki zaobserwowano w Polsce po II Wojnie Światowej na rzece Marycha w okolicy Krasnopola. W celu zwiększenia pogłowia tego gatunku w roku 1960 uznano w tym miejscu rezerwat przyrody „Ostoja Bobrów Marycha". 

Obecnie bóbr dzięki ochronie, naturalnemu rozprzestrzenianiu się i introdukcji występuje w całym kraju. Najliczniej jednak w północno-wschodniej Polsce tj. na terenie województwa podlaskiego i warmińsko-mazurskiego. Zasiedla nie tylko rzeki i jeziora ale także niewielkie cieki wodne a nawet rowy melioracyjne. Duża liczebność populacji przyczynia się do powstawania coraz większych szkód. W lasach obserwuje się uszkodzenia w postaci ściętych drzew np.  osiki, brzozy, olszy a nawet dębu czy jesionu. Bóbr ścina już nie tylko dojrzałe drzewa ale także kilkuletnie drzewka. Dodatkowo zajmując nowe rewiry buduje kolejne tamy przyczyniając się do zalewania wielu hektarów lasu. W roku 2014 na terenie Nadleśnictwa Suwałki stwierdzono szkody od bobra na powierzchni blisko 90 ha. W ramach ochrony najcenniejszych drzewostanów stosuje się różne metody zabezpieczeń np. w postaci grodzeń drzewostanów wzdłuż cieków wodnych lub poprzez owijanie drzew metalową siatką.